Μες την κοιλα- όπως τα λέω μες την κοιλάδα των Τεμπών
Φόβος των μηχανοδηγών
Είναι ένας γέρο- όπως τα λέω είναι ένας γέρο πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος

Που πίνει από- όπως τα λέω που πίνει απ’ το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω-, όπως τα λέω, πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα

Κι όποτε παι- όπως τα λέω κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε- όπως τα λέω πιάνει το τρένο απο τ’ αυτί
«Μην την περνάς τη Γευγελή»

Μένα μου το-, όπως τα λέω, μένα μου το `πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α- όπως τα λέω πως ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά

Ιn the valley of Tempe, they say
there was an old Plane Tree
which was the greatest fear of all train drivers.
The tree, they say, was madding and lonely
It drunk, they say, the sacred river’s muddy water
and spread it’s roots into the deep ground.
And everytime he got upset, they say,
It fell on the railway lines
and pulled the train’s ear off
saying: “You won’t be passing Gevgelija”
I have been told this story
by the garrulous river Peneus
who told me his secret:
This old Plane Tree used to be an Old Man
whose children had emigrated in foreign lands…